Besøk frå Borg.

Når sant skal seiast så fekk me også besøk frå Borgund folkehøgskule. I starte av mars, når dei skulle starta si ferd i Syd-Amerika. Dei var med oss her på Casa Alianza i omtrent 5 dagar.
Dei gjekk gjennom same opplegget me hadde i fjor (Zzzz), SLUMTURISME!
kjenner det litt etter å ha vore her, at det føles litt ekkelt med slumturisme, men det blir jo ikkje heilt det såklart. Men kan følast slik iblandt, ikkje for oss, men for alle som er på besøk, for oss, om dei.

Men uansett, me fekk besøk av fleire gamle kjente frå tida på Borgund, deriblandt Rektor Willy, som var ein gladfugl som alltid, vår gode venn Alexander Eraker som likte seg så godt at han liksågodt tok eit år til, og Katrine og Vivienne i tillegg, som har blitt stipper i år. Samt at me har vorten kjent med eit par nye folk.

Jentene kom endeleg saman igjen!

Rektor WILLY og Vivienne.

Eraker står alltid klar og fotogen til det som
måtte vera av bilete.

Ein fin liten bunke av klassen då Willy spanderte
middag på meg og Eirin.

Bråkmakere som absolutt insisterte på å få bilde
sitt på bloggen min, enjoy.

Katrine er litt lost i Syd-Amerika.

long time no see!

Oi oi, blir ei stund sidan eg har skrevet på bloggen her no, har bare ikkje gidda! måtte faktisk spørra kva me hadde gjort for å komme på alt, men har vel ikkje komt på alt. For å sjå bileta i korrekt oppløysing, så må du trykka på dei. nokre av dei vert kutta i kantar osv på denne sida.

Arbeidet er igang, sidan starten av april har det ordinæra skuleåret byrja så smått, grunna nye reglar som gjer at alle må betala for skulane mykje tidlegare, gjer at mange av familiane i slummen rett og slett ikkje kan betala dei "usle" $10 staten skal ha, det blir ganske umogleg når du kanskje har 3-4 ungar på skule og familien har $1-2 å leva på per dag. Så skular som skulle vore overfylte og ha 25-35 elevar, så er det rundt 10-15 av dei no der eg har vore å jobba, og det er rett og slett latterleg, ikkje berre det, men det er langt frå den einaste nye regla, blandt anna skal alle rektorar skiftast ut, fordi president trur det er bra. Men det som for oss kan virka veldig sprøtt kan vel ha sine hensikter her, for å forhindre korrupsjon osv. Men det fører til veldig mange ulemper for veldig mange folk.
Når eg fyrst er inne på temaet om skulane, ein ting er å ha skule, og det er jo bra at dei får det no, men å tru at den på langt nær er noko lignande norsk skule er å ta veldig hardt i. Her er det 3 timers dag, ingen skikkeleg læreplan, varierer frå om læraren er der eller ikkje, ingen har lesebøker, inkludert lerarane. Men det som eg har reagert meist på, er rett og slett skulematen, dei må alle kjøpa eller ta med skulemat sjølv, som jo er greit nok det, men her er det snakk om born frå 6-16 som sitt første måltid på dagen er ein liten plastpåse med ein form for sukkerbombe av ein brus, samt kanskje ein slikkepinne eller ein liten pose chips. Av erfaring, å prøva å lera nokon nokosomhelst etter 'måltidet' er ganske håplaust.
Det som er veldig bra no, er at Misjons Alliansen skal starte eit prosjekt for å undervise i litt ernæring, deriblant mjølk, brød uten sukker og litt variert kosthald, det er eit av dei store problema, kanskje ikkje underernæring, men feilernæring, tenner er råtne knapt før du har fått dei.
Men det er veldig kjekt å vera på skulane, der eg har vore no, og der eg ska byrja tysdag, har ikkje hatt eller har engelsklerar, så det har vore mitt ansvar, og det er ganske kjekt! Det er veldig mange som verkeleg har lyst å lera seg Engelsk, som gjer det heile så mykje kjekkare.

Omtrent 4100Moh.

Quito!

Fantastisk bygningar i Quito! Dinna katedralen blei bygd
av demoner ifølge myta.

Sí se puede!
Vaaaamoooos Ecuadorianos ---- Tenemos que gana!
Adriano maricon, adriano maricon!
Og mykje anna, dette er fraser som blei brukt ganske flittig når eg var i Quito.
Når me hadde ei lita langhelg, så fann eg og ein kompis ut at me ville heller fera til Quito enn til kysten, me hadde lyst å sjå landslagskampen, Ecuador mot Brasil.
Me tok ein av verdas lengste taubaner opp til ~4100moh, stakk til ein by ca 2 timar utanfor Quito som heitar Otavalo også, byen var for det meista befolka av etterkommarar av inkaene, og det var ganske tydeleg.

Ei spansk dama som dreiv og lagde plastikkunst til salgs på div. bodar osv i Ecuador.

Både Quito og Otavalo var to byar som var mykje finare enn Guayaquil, Quito, som er hovudstaden i Ecuador er dog også bare den nest største byen. I Otavalo besøkte me kusina til stefar til tommi, som bodde der som ein kunstnar, ho hadde budd der i rundt 25 år. og malte bilder, lagde kunst og dreiv nesten ein opent gjestehus, veldig kjekk dame, som såg ut til å storkose seg. Ho pleide ofta å ha utstillingar heima i Finland også, det som var litt artig var at hennar Ecuadorianske ektemann var i Finland og arbeidet.

Me presterte faktisk finna "sentrum" av Quito. Som ikkje er ei lett oppgåva.

Me overnatta der før me returnerte til Quito. Siden denne turen var ein rein hyllsest til impulsivitet (mtp at me fekk billettar til kampen, fekk tak i slekningen hennar og fann hotell osv) så hadde me kanskje ikkje forberedt oss nok mtp på pengar, så det blei litt ringing og overføringar, for å få betalt hotellet. Men det ordna seg. Mista dog telefonen min på den turen, om den blei stjålet eller bare forlagt er eg usikker på. men pytt sann, ingen som får noke nytte av den uansett, for den virker ikkje i Ecuador!

Rumiñawi var ein av dei verkeleg store Inka-Kongane!

Ein fortsatt aktiv vulkan me var så heldige å sjå før me for.

Her er gjengen me besøkte. frå Venstre, Tommi,
Rodriguez, Carla og Arya.

Liten katredral midt i Otavalo.

Fútbol!
Må nesten nemne det litt spesilt. Ecuador, eller Syd-Amerika generelt, er ekstremt fotballintereserte. Det blir ein del speling av fotball, og ikkje minst sjåing, eit vanleg spørsmål frå ein Ecuadorianer i barne-ungdomsalderen er "kva lag er ditt i England, i Norge etc?"
Brasil mot Ecuador-kampen var fantastisk, , dette var ein avgjerande kamp, og begge laga spelte for harda livet. Var fantastisk å sjå på. endte 1-1, etter fantastisk taktisk spel av Ecuador, flaks av Brasils spisser og ein fantastisk keeper, Julius Cesar i Brasils 16-meter. Sjølv om generelt sett fotball her nede er ganske laber, så er det fortsatt ganske lett å la seg rive med. Me kom under det store Ecuadorianske flagget og det var heilt ekstatisk. Var omtrent 40.000 på stadion, og ein fantastisk stemning.

Ecuador mot Brasil på Estadio de Atathualpa, 2800MOH i Quito!
40.000!

Me har også vore på kamp mellom Barcelona (kopi av Barcelona frå Spania, er byens lag ála Vålerenga i Oslo, for dei mindre rike folka. (Emelec = Lyn). Barcelona spelte mot Deportivo Cuenca, ikkje den beste kampen, me veldig morsomt å vera på stadioen.
Må nesten ta med ein fotballkamp frå igår, El Classico De Ecuador, som den heiter. Det største laget frå Quito, "Liga de Quito" mot det største i Guayaquil, "Barcelona". kampen gjekk 14. minutter på overtid, inkludert ekstremt mykje filming, kort og bytter, endte opp med at ein vanleg spelar måtte ta på seg keeperdrakta då keepern fekk rødt kort 4 minutter på overtid, og dei var tom for bytter. Det heile var eit sirkus uten like!

Alt av vanlege ting.
Sumarferien er over nå, og me har endeleg fått byrja på dei skikkelege skulane, det er veldig kjekt å leka med borna, men litt kjekkare å lera dei noko, mindre slitsomt også. Me har fått feira nokre bursdagar, deriblandt ein på ein italiensk restaurant som hadde akvarium i taket. Bursdagsborna siste tid var Erling(24), Eirin(21), Elisabeth(25) og Tuva(20).

Utalukkande.
Eg må legga te at det har ikkje skjedd bare positive ting her den siste tida, eg kan ikkje heilt utdypa det av hensyn til personane involvert i det mest seriøse, men ulykker, ran og slikt har hendt ganske ofte faktisk. Dog er det vel kanskje vår gruppe som er litt ekstra uheldig, personleg har eg ikkje blitt utsatt for noko, og det er fleire med meg på det. Men nokre ting kan du bare ikkje forutse. Men det er ein av grunnane til at me er her, alkohol, dop, dårlige system som ikkje virker, korrupsjon, apati osv. Gjenomsyrer samfunnet på ein så ekstremt ødeleggande måte.

Bilete frå Baños!

Nokre bilete frå Baños. Har fleire bilete. Deriblandt strikkhopp, rappelering, rafting, karneval, flammeshow og karneval.

Enjoy!




Bartemannen og Tommi.

Me badar under ein foss.

glamour-ape

Apane klatra bokstavlegtalt på oss!


min nye morske venn!

utsikt


Rett oppi her var det nivå 4+ rafting.

Katrine sitt nedfall.
Beina til Magne

maks stygt hopp.


Raftetur.

jeee. jungeltur entusiasme...

Utsikt over byen.

Baños - eit ekstremsportsparadis

No ska me straks ut på tur. Til ein plass som heite Baños, der me ska gjera litt ekstremsport, deriblant strikkhopp, rafting, mountain-bike osv. Så om det ikkje kjem nokre bilete her på denne sida rundt onsdag-torsdag, så regn med det værsta!


Kos dykk med snøen :D

Kva har skjedd her da?

Hoppebilder er ein stor favoritt.... Montañita.



magne vert begravd og forbetre på Montañita.

her har Erling fått seg lunsj, Montañita.

me vente på lunsj. Magne, Katrine, Eirin og Tuva.

Ein liten krabat. Det er nok av dei rundt, men dei er veldig lyssky. Søte og koslige, til forskjell frå rottene, store som kattar (kattane her er små dog)


Ein liten tienda, eller butikk, ute i slummen. Eigaren fekk lån frå Misjonsalliansens D-MIRO organisasjon, og klarte å laga ein butikk og lever mykje betre no.


Her er me på "Frutabar" og venter på forskjellige juisar, nokre gode.. nokre ikkje fult så gode...


Meg, ei av spansklærarane (ikkje min) og finnen Tommi. Alle gutane har barberingsforbud fram til karnevalet, 23. Februar.


Eit lite bilete frå Montañita, herleg plass.


Begynner bli litt sidan eg fekk oppdatert bloggen. Har fortsatt litt problem med mine eigne bilete, så skal legge opp så snart eg får nokon frå nokre andre.

Har no vore her kring 3 veker, eg har det kjempebra. Tar litt tid til å venna seg til blandt anna maten, varmen, folka og språket, men det går som oftast bra.

Men for å sei litt om det ja, maten her nere er veldig god, går mykje i ris og kylling, men også ganske 'rare' ting som bananer (ein form for grønnsaksbanan, ikkje søte gule, men smaker som umodne grønne bananer) som frityrsteikast og saltast, som potetgull, men det er fult mogleg å få spist normal norsk mat også, om ein då kan tenka å laga det frå bunn, godt kjøtt og gode råvarer er ikkje langt unna, og til ein ganske behageleg pris.
Må nesten nemne fruktene her nere, og prisene som følger med dei. Frukt er godt i Norge, det er heilt fantastisk godt her nere, andre typar fruktar, typar, størrelser, tilberedningar osv. Tropiske fruktar som ikkje vert eksportert nokonplass av div. årsaker. DET er veldig synd, fordi dei fruktene er betre enn dei beste norske jordbær!
Ellers er det ris det går i, til kvart einaste måltid (som me ikkje lagar sjølv).

Varmen, eller været her nere er ein heilt anna sak. Regnet strir ned som ein vanleg norsk sparedusj, har vore oversvømmelse her fleire gongar og det er bare noko me må leva med. Varmen er herleg dog, sjølv om det er ei rar kjensle å frysa og måtta gå med jakka når det er 22-23 grader i lufta. dog ligg den vanlegvis rundt 26-36 akkurat no, og det er sumar og regntid også. Men det skapar problemar her nere, f.eks. ein nybygd 8-felts motorveg vart nettopp oversvømt og bilar låg og flaut, av den enkle grunnen at når dei bygde den (i tørkeperioden) så tenkte dei ikkje på drenering. Ville vore heilt håplaust i Noreg, men her nere er det ting ein må bare akseptera, så er det litt slurv. Som dei som nett pussa opp huset her, som presterte å sette dodøra med smekklås feil vei, slik at ein vert stengd inne, eller at dusjveggen står på feil side av dusjen og har absolutt ingen funksjon... skapløysinga deira er ei heilt anna historie då. ein vegg forran hyllene er jo ganske bra! Men me berre ler, uansett så har me mykje betre standard enn noko me hadde forventa før me kom ner her. Nokre besøk i slummen gir heller ikkje stakkars norsk ungdom noko rett til å klaga. Der veggane er av bambus, Aircondition er eit fremmedord, innlagt vatn er luksus (merk det går ikkje ann å drikke det).
Ellers så var me ein tur til strandparadiset Montañita også, det forklarast betre med bilete ved eit seinare tidspunkt, må berre få redigert vekk noko raudfarge frå huda mi...


Begynte på min fyrste arbeidsdag no på Måndag, me som kan nok spansk til å byrja på ferieskulane (det er sumarferie for dei her no) har fått komt oss ut i arbeid. Og det kan seiast å vera annerledes enn det me hadde forventa. Eg og ein av mine nye venna her nere, finnen Tommi, blei satt, fyrste dagen, til å ha ei dansegruppa (alle 4 klassane, alle 4 timane, heile dagen). Og me hadde ingen aning på kva me skulle gjera. Vert til at me improviserte nokre "kjære gode gamle norske dansar", lærte dei nokre leikar, som "Haien kommer", "Hode, skulder, kne og tå"(på spansk), "Tredjemann i vinden", "fruktsalat" osv. Var forholdsvis morro å få prøvd det, hadde "faget" måndag og tysdag, byta med dei to andre onsdag og torsdag slik at me fulgte ein klasse heile dagen istadenfor. Kurrant det også, men meist morro å leda eit eige "fag". Har fått lært nokre ecuadorianske leikar også, blandt anna "Capitán Manera"(henteleiken) og fútbol(fotball, bare at hendene er lov tydligvis.) Sidan det er ferieskule så er det ikkje så heilt seriøse fag, var sport, dans, data, handarbeid (skumgummi vesker O.o) og perling (lagde meg perlering!) Neste veka vert me plassert på eit ungdomssenter/kyrkja for å hjelpa til med aktivitetar der, lure på korleis det vert.

har no hatt omtrent 28-30 timar med spansk. byrja bli forholdsvis god i det vil eg sei, slite litt med fortid og slikt, men ordforrådet veks og veks, og å snakka med born hjelpe veldig, veldig kjekt å bare snakka spansk på instinkt, og me har berre vore her i 3-4 veker..


Men alt det der er bra.. men det har også skjedd ting som ikkje har vert så bra. Var ei gruppa som vart rana her på Måndag, på vei heim frå ein ISbar i sentrum, medan nokre av oss stakk på kino, vart 1 av 2 taxiar rana på vei att til der me bur. Då var det 2 menn som fyrst pressa bilen, for så å hoppa inn i taxien, med pistolar og rana 4 stykker. Då dei ikkje fekk med seg det styrste byttet, så er det ikkje noko kjekt i det heilatatt å bli rana og spesielt ikkje med pistolar av truande spanjolske menn som er umogleg å forstå... Ganske synd, men det er ein veldig farleg by me lever i, har blitt åtvara om det før, men som kvite mennesker, så er me automatisk eit rikt bytte, om det var tilfelle no eller om det var tilfeldig, veit ein ikkje, men kjekt er det uansett ikkje.

Første 10 dagar.

Det å få satt seg til ro!

(Det å fly 12 timer er ikkje så gale når du har rusenvis av filmar og musikk å nyte!)


No har eg vore her i drøye 10 dagar. Det vert berre kjekkare og kjekkare å vera her.

spanskundervising
Eg har fått starta med spansk no. Har time, 1 lærar og 1 elev, 2 timar kvar dag, samt ein del lesing, pugging og oppgåver utover det. Spansklæraren kan knapt engelsk, og eg trudde det kom til å bli eit problem, men det er det ikkje. Læreren min heitar Fernando Uollia, og er utdannet psykolog i tillegg til spansklærer (Ekvadoriansk grunnlov seier at ein kan maks jobbe 100 timer i kvar jobb eller noko i den duren). Men spansken går mykje betre enn det eg hadde trudd, kanskje takk til 3 år med det på VGS. Har hatt 12 timer med det no. Og spansken går utruleg greit sånn i vanlege situasjonar.
Nokre av dei beste i spansk skal starte litt med ferieskule og slikt i denne veka også, oss andre skulle venta litt, er greit å vera stødig i språket før ein skal ut i feltet mtp å vera ein ressurs framfor ein byrde eigentleg.

Her har me funnet igjen ein gamal favoritt frå sør-amerika turen i fjor. Inca Kola, desidert ein vinnar!

sånn ellers...
Nei me har da eigentleg ganske bra på Casa'en igrunn, sidan eg sist skreiv noko har me fått gjort veldig mykje, vore ute og feira bursdag på ein fiskerestaurant (eg spiser ikkje fisk). Men merk det; eg som bestilte kylling var ein av dei som faktisk var fornøyd med maten!

Me har hatt besøk av eit TV-team, dei har vore rundtomkring og filma "utlendingar" som snakkar engelsk, fordi dei lagar eit undervisnings TV-program som skal gå på TV her nere, og lære befolkninga litt engelsk, og det var jo ganske morosamt for oss.

Det same TV-teamet som var og filma oss, inviterte også eit par av oss med for å spela fotball, så me var på kunstgrasbane (Michael, Erling og meg), som ikkje er så reint lite luksus her, og spelte fotball med dei, absolutt morsomt, så blei jo invitert tilbake der. Så får sjå kor lenge det varer.

Nei kva anna har me gjort eigentleg. Det var ein flott liten oversvømmelse her på fredag (merk: regntid er REGNTID!) så nokre av oss for til Las Peñas, medan dei andre sto og moppa vatn. Og det var ikkje snakk om små mengden vatn igrunn, det var ganske så oversvømt her.

Denne helga her var me på Montañita. Montañita er eit ferieparadis for litt velstående ecuadorianere, eller sånn normale nordmenn. Plassen er vel omtrent fri for politivesen, lover og hemninger.. Men plassen var absolutt fin. Hang på stranda og i bølgene, sola sto høgt, og gradestokken likeså. Nokre av oss surfa, andre koste seg i vatnet, nokre handla osv. Var der frå Laurdag til Sundag, Montañita ligger ca 3 timer vest for Guayaquil. Heilte opphaldet munta vel til $40-50, inkludert transport og mat. Veldig bra plass for surfing, sjølv om underteikna nøyde seg uten det tilbodet. Når det kommer til solbrentheit så kan eg sei eg smørte meg ærdeles godt, og holdt meg svifri heila opphaldet. Det var då me køyrde frå Montañita igjen at det skar seg litt. Med vindauga opent og handa halveis ut, vert ein fort solbrent utan å tenka over det. :/ så eine armen er forholdsvis raud kan ein sei.


Eg skulle hatt nokre fleire bilete. Men har hatt litt problem med akkurat det. Skal ordna det litt seinare.


Hasta la vista!

Dei fyrste dagane i Ecuador!

Hei!

Du er no komen på bloggen til Geir Angeltveit. Som i desse dagar er volontør for MisjonsAlliansen i Ecuador. Her skal eg vera omtrent ut Juni09. Alt skal finansierast sjølv, men har du lyst å støtta meg i å støtta arbeidet her nede! Ta kontakt! Heila mitt opphold er finansiert av meg sjølv, etter ein lang periode med jobbing oppe i Trondheim. Om du vil lera meir om MisjonsAlliansen, arbeidet dei driver med, så har du www.misjonsalliansen.no eller om du har lyst å støtta arbeidet (men ikkje gjennom meg) har du den norske organisasjonen, LaMitad (www.lamitad.no) som er ein veldig bra organisasjon som gir mykje til området her nede!

Velkommen til bloggen min! Bilete kjem så snart eg får moglegheita, internetten her nede er ikkje av det kjappe slaget!



Endeleg er eg komme fram. Omtrent eit halvt år med harbarka arbeid oppe i trøndelags hovudborg, trondheim (for å sammla peng til å faktisk finansiera dette her) og etter mykje styr med at posten rota vekk visum, som endte i at eg måtte utsetja reisa med 2 uker (som ikkje var så gale, mtp at eg fekk med meg fjorårdstreffet på borgund) så er eg endeleg her.

No den fyrste dagen så hadde eg eit møte med ledarane for volontørane, fekk frukost, traff dei andre volontørane og fekk tildelt spansklerar og spansktimar. 2 timar kvar dag i 1,5mnd :P 1 lerar, 1 elev, her Fernando Uollio.

Ellers så hadde me ein liten felleskveld med sport og slikt, for å bli litt betre kjent.

Onsdagen, idag, hadde me eit møte med alle volontørane, samt misjonærane og dei andre som er med og jobbar her nede. Me gjekk gjennom Mål, forventningar og bli kjendt. Prøvd ut t-shorter, og fått 3 stykk. og bare generell inføring.

Kjetil, leiaren for fotballprosjektet "Fotball flytter grenser". Me er 7 stykk som tenker å vera fotballvolontørar. Og DET prosjektet virkar veldig spennande. Ute i sol og varme og spela fotball i 5.5mnd virkar fristande. Ellers så kan eg også vera med på skular som engelskassistent.

Misjonsalliansen har 4 banar ute i nordområdene her, og det er fleire ildsjelar av nærbefolkninga som deltek. Fotballprosjektet tar skikte på å vera ein seriøs konkurrent til dei dyrare private fotballskulane inne i byen, mtp kvalitet, slik at dei gode talenta vil bli på fotballskulen.
Poenget med fotballprosjektet er ikkje å skape spisskompetanse, men å gi ungdommen og barna i slummen eit fritidstilbod, slik at dei ikkje endar opp med å rota seg inn i narkotika, kriminalitet, gjengar og annan dårleg aktivitet.


Om anna; her nere er det regntid no, har såvidt opplevd eit lite regnskur, men det skal vera mykje værre, det går som sagt i bølger. Temperaturen er det ikkje å sei noko på, det er godt og varmt her. Spesielt når ein spelar fotball ute i varmen, det kan bli litt hett, ja.

Dei andre volontørane virkar også veldig kjekke, ein variert gjeng er det også.


Og til alle i Noreg som sitter inne i snø- og sluddvær, så er det ingen sympati herifrå :D

Bilete kjem så snart eg får moglegheita til å lasta dei opp, det tek litt tid med dette nettet her.

Med gode og svette helsingar,
Geir